Terug naar overzicht van "gedichten Ellen".

Want.....ik leef.. Lieve schat, stop toch met dat stille verdriet Ik ben niet dood, dat ben ik niet Je zult me overal kunnen vinden Wanneer je je weer met je hart kunt verbinden Het leven op aarde is wel voorbij Maar nu ben ik gelukkig, ik voel me vrij Ik kan je zien en horen, iedere dag Ik zie al jouw tranen en ik zie je lach Ik zie de vreugde, maar ook het verdriet Omdat je het gevoel hebt dat ik je zomaar achterliet Maar verbind je met mij, dan weet je dat ik er altijd zal zijn Ik ben er om jouw tranen te drogen van eenzaamheid en van pijn Ik zal je met mijn liefde de weg naar binnen wijzen Zal altijd aan je zijde staan, bij al jouw aardse reizen Ik zal er zijn, wanneer je ook naar huis terug zult keren Maar eerst mag je op aarde nog je lessen leren Maar laat mij los lieverd, laat me gaan Want de liefde die er tussen ons is zal altijd blijven bestaan Schep weer de vreugde die het leven zelf je zal geven Dan ben ik niet meer dood, maar blijf ik deel van jouw leven Dan ben ik deel van jou bestaan Ik laat je weten dat ik niet ben doodgegaan Lieve schat, voel nu mijn liefde en laat gaan je verdriet Ik ben niet dood, dat ben ik niet!! 1 november 2004, Ellen Sombroek