Terug naar overzicht van "gedichten Ellen".

Wat is echte liefde Er was eens een prachtige vogel, hij vloog blij door de lucht Hij genoot van zijn vrijheid en genoot van zijn vlucht Op de aarde keek naar deze vogel een eenzame, verbitterde vrouw Die toen ze de vogel zag enkel maar kon denken: Wat ben ik jaloers op jou Jij kunt gaan en staan in de wereld, zonder grenzen, waarheen je maar wil Kijk eens naar mijn leven, ik voel me beperkt, mijn leven staat stil Ik voel me begrensd, afgewezen, jaloers op jou en erg alleen Ik heb helemaal niemand meer op de wereld, ik kan nergens heen En in haar diepste verdriet, onmacht en haar stille verlangen Besloot ze, om haar eenzaamheid op te lossen en de vogel te vangen Ze verwachtte dat de vogel haar de liefde en ’t gezelschap zou kunnen geven Wat ze zo miste in haar eenzame leven De vogel zag vanuit de lucht de eenzame vrouw daar staan Voelde haar grote eenzaamheid en besloot even naar haar toe te gaan Hij dacht: Kom laat ik haar eens een moment van vreugde geven Zodat er een moment van blijheid ontstaat in haar eenzame leven Hij vloog vanuit zijn hart naar haar toe en zong zijn mooiste lied Om haar te troosten in haar eenzaamheid en stille verdriet Maar de vrouw voelde niet de liefde en voelde niet de kracht Die deze vogel haar op deze middag bracht Ze genoot niet van de klanken van het wonderschone gezang Ze dacht alleen maar in zichzelf: Ik ben niet meer alleen als ik je nu vang Zo eindigde de vrijheid en de liefde van de vogel in een hokje Hij verloor alle glans en kwijnde langzaam weg op zijn stokje Want de eenzaamheid van de vrouw werd door zijn aanwezigheid niet opgelost Hem had de liefde die hij de vrouw wilde geven, wel zijn vrijheid gekost Want al wat er aan verdriet, eenzaamheid en pijn in jezelf leeft Zal nooit worden opgelost door de verwachting dat een ander het je geeft Alleen door het in ieder moment jezelf te geven en het zelf te zijn Zul je bevrijd kunnen worden van innerlijke pijn Vanuit de liefde voor jezelf zul je de schoonheid kunnen zien in alles wat leeft En van iedereen in 1000-voud ontvangen wat je jezelf geeft Ellen Sombroek, 6 september 2004