Terug naar overzicht van "gedichten Ellen".

Het feest van de lente Alles lijkt nog zo dood, maar dat duurt nog maar even Dan komt alles wat dood leek weer langzaam tot leven Beschut voor de koude, de sneeuw en de wind Diep weggestopt, in het donker, is waar het nieuwe leven begint Wanneer de eerste zonnestralen de knoppen omarmen En de warmte en het licht het jonge leven verwarmen Zullen langzaam de jonge knoppen gaan ontluiken En de warmte en licht als voeding gebruiken Jong leven zal de aarde met hun speelsheid verblijden Plots lijken oneindige sombere en donkere tijden Ineens te verdwijnen, alsof er een wonder is verricht Dat lieve mensen is de kracht van het licht Zo is het ook in ons aardse bestaan Vreugde en vrijheid zullen in het donker ontstaan Zie het als een rustperiode in jouw leven Dan zal de zon, de warmte en het licht je voeding geven Die je nodig zult hebben om te ontluiken, om te groeien Je bent als een rozenknop die in al zijn schoonheid zal bloeien Ellen Sombroek, 27 februari 2007