Terug naar overzicht van "ingezonden gedichten".

Dolfijnen Ierrk.. Ierrk.., kri.., ierrk.. ie.. ie.. rk.. het lied van de dolfijnen, hoorbaar tot onhoorbaarheid, geluid verdwijnend in de golven van verre dimensies….. Ierrk.. Ierrk.., kri.., ierrk.. ie.. rk.. Smachtend opent het onze harten door tijd-intervallen worden we meegezogen in sensaties van ongekende schoonheid waarin we willen bestaan. Ierrk.. Ierrk.., kri.., ierrk.. ie.. rk.. deze gezangen nemen ons mee langs de randen van de hemelen, waar onze harten openspringen van pure vreugde. Belevingen naar duizelingwekkende versmeltingen met opgaan in louter klank. Luister…, nog is het invoelbaar voor de harten van de mensen, die roep van deze godenkinderen. Nog zijn ze daar, reis met ze mee naar die paradijzen vol liefde en extase … De tonen mogen nooit verzwakken, mensen zij zijn de hoeders van de zeeën, afkomstig van verre sterren en zij zijn het die ons de weg wijzen naar ons goddelijk thuis … Ierrk.. Ierrk .., kri.., ierrk.. ie.. rk.. Veendam 18 december 2008 Karel D. Jongepier,