Terug naar overzicht van "ingezonden gedichten".

In de weidse oceaan In de weidse oceaan der stilte Zwemt een eenzame dolfijn Het gouden licht van een overweldigende Zonsondergang tegemoet. Zij weet wat zij is geweest in de wateren van het leven En denkt vooruit naar een Warme toekomst waarin zij zich kan laven Aan de lichtende zonnestralen. Zij her-innert zich wat eens was. De Gouden en de Zilveren momenten Die zich afspeelden in de vergankelijkheid Van het leven zoals zich dat aan haar voltrok. Zij is intens dankbaar en In de wijdte van de oceaan der stilte Dankt zij haar God, dat alles is gelopen Zoals het allemaal is gelopen. Wij die hier achterblijven, Wensen haar alle goeds toe, Daar in het Gouden licht Van haar eigen Zonsondergang. Dag lieve dolfijn, Zwem maar naar je warme toekomst, Waar je je mag gaan koesteren In je eigen weidse oceaan der stilte . HSB 10/2-1999