terug naar de begin pagina
Terug naar overzicht van "ingezonden gedichten".




Lieve God

Ik zag U in mijn dromen
uit de hemel komen,
U wilde ’n luchtje happen
en ging gewoon wat stappen.
U zei tot een ieder:
“Een goede morgen,
heb een dag zonder zorgen”.

Toen ik de ogen had geopend
en de slaap er had uitgewreven
hoopte ik U nog steeds te kunnen beleven.
Maar waar ik ook keek
ik zag niets wat op U leek.

Plots voelde ik:
U was dat vriendelijke gebaar,
de glans van het haar,
de schittering in de ogen,
het spontane mededogen,
in elke stem kon ik U horen,
U was in mensen herboren.

Toen,
zag ik U weer stappen
en een luchtje happen.
Mijn droom was werkelijkheid
en het leven een hemelse zaligheid.

Water was ik
gevangen in vormen
in kanalen en sloten
voor mensen en boten

Water ben
ik vrij en vormloos
als druppels en zeeën
voor geboorten van ideeën.

Water mag ik zijn
zacht en eindeloos
om liefde te hoeden
door strelen en voeden.

En God zei:

Ik wil je ontmoeten
en in mensen begroeten.
Ik ben niet de kleur van hun ogen,
maar hun oprechte mededogen.
Ik ben niet de stem die je kunt horen,
maar met het timbre wil je bekoren.
Ik ben niet de kennis van hun brein,
maar hun hart is mijn domein.
Ik ben niet hun geld en juwelen,
maar de liefde die ze met je delen.
Voel, luister en kijk
jij wandelt, met Mij, in Mijn rijk.

Henk Groen, 3 oktober 2009